Tahta kurdu (Anobium punctatum), tos böceğigiller (Anobiidae) familyasından zararlı bir kın kanatlı böcek türüdür. Çoğunlukla serin ve rutubetli iklim şartlarında görülürler. Her türlü ağaç malzemeye (mobilya, merdiven, sanat eserler, çatı, direk) musallat olurlar. Tahta kurdunun verdiği zararlar hemen anlaşılmaz iş işten geçtikten sonra verdiği zararlar belli olur.
“Bu işte bir bit yeniği var” derken kullandığımız bit yeniği deyimini Türkçeye kazandıran bu böceğin diğer bir adı da tahta biti ‘dir.
Tahta Kurdu Biyolojisi
Erginler koyu kırmızımsı ile siyahımsı kahverengidir. Vücudun ventral kısımları ile bacaklar kirli sarı renkli, ince ve kısa kıllarla örtülüdür. Pronotum’un kaidesi elytra’dan biraz daha geniş olup, disk üzeri küçük tüberküllerle kaplıdır. Erginlerin vücut uzunluğu 2.5-5 mm’dir. Vücutları silindirik yapıda olup, koyu bir şekilde baştan itibaren sarımsı tüylerle örtülüdür.
Larvalar 7 mm boyunda sarımsı beyaz renkte, vücut “C” şeklinde, başları sarımsı kahve renkte, çeneleri koyudur. Larva yolları başlangıçta ayrıdır, daha sonra birleşip tüm odunu istila ederek odunun yapısını bozarlar.
Tahta Kurdu Yaşamı
Erginler genelde geç ilkbahar ve erken yazda ortaya çıkarlar. Dişiler çiftleştikten sonra yumurtalarını odunların çatlak ve yarıkları, pürüzlü yüzeyler ve kendi deliklerinin içine bırakırlar. Yumurtadan çıkan larvalar kısa bir süre etrafta dolaşıp uygun bir yer bulunca odunun içine girerler. Larvalar burada 4-5 hafta yiyim yaparlar. Ergin dişiler tarafından yumurtanın üzerine konulan bir madde sayesinde odun dokusunda ayrışmalar meydana gelir. Odunun hücre duvarları bozulur ve odunda parçalanmalar görülür. Rutubetli ve kısmen çürümüş odunlar daha çok saldırıya uğramaktadır.
Larvaların gelişmesi için %70 nem ve 22-23.5 °C’deki sıcaklık optimumdur. İyi gelişebilmeleri için uygun nem ve sıcaklığın yanında besin de önemlidir. Fakat yetişkinlerin ortaya çıkabilmesi için 2 yıldan daha fazla zamana gerek vardır. Larvalar tamamen geliştikten sonra odunun içine doğru düzgün delikler açarak ilerlerler. Bu deliklerin içi toz ile doludur ve pupa dönemi burada olur. Pupa dönemi genelde 4-8 hafta sürer. Erginler karakteristik daire şeklindeki deliklerden dışarı çıkarlar. Bu delikler odunun istilasını gösterir. Erginler 4 hafta yaşarlar ve beslenmezler. Dişilerin her biri laboratuvardaki denemelerde 100’e yakın yumurta bırakmışlardır.
Larvaların esas gıda maddesi selülozdur. Gelişmeleri için az miktarda proteine ihtiyaçları vardır. Odun rutubeti istekleri %30’dur. Hava bağıl neminin azalmasıyla mobilya böceğinin gelişmesi hızlanmakta ve tahribat süresi uzamaktadır. Nispi rutubet %55-60‘ın, odun rutubeti % 10-12’nin altında olduğunda larvaların gelişmesi sona ermektedir. Bu nedenle bu böceğe rutubetli mahzen, kiler ve müzelerde görmek mümkündür. Ayrıca orta dereceli sıcaklıklarda ve rutubetli yerlerde rastlamak mümkündür. Uzun süreli sıcak periyotlarda, merkezi ısıtma sistemi olan yerlerde tahta kurdunun zararı görülmemektedir.
Yayılışı
Daha çok ılıman iklim bölgelerinde görülürler. Başlıca Avrupa, Asya, Kuzey Amerika, Cezayir, Kanarya Adaları, Korsika, ABD, Güney Afrika, Avustralya ve Yeni Zelanda’ya yayılmıştır. Türkiye’de İstanbul, Ankara, Ayancık ile Karadeniz Bölgesi’nde Rize, Trabzon ve Gümüşhane dolaylarında, ayrıca Doğu Anadolu Bölgesi‘nde Göle havalisinde tespit edilmiştir.
Tahta Kurdu Zararları
Tahta kurtlarının tercih ettiği çok geniş ahşap skalası vardır. Bunlar: Çam (Pinus), ladin (Picea), kayın (Fagus), kızılağaç (Alnus), ceviz (Juglans), göknar (Abies), kavak (Populus), dişbudak (Fraxinus), meşe (Quercus) ve sedir (Cedrus)
Esas yaşama alanı olan yapraklı ağaçların kabuk altındaki yumuşak odun dokularında, iğne yapraklı ağaçların da diri odununda oyuklar açar. Böcekler ağaçların kurumuş dallarına veya onlardan yapılan mobilya ve diğer tahta eşyalara, binaların çatılarında kullanılan direk ve diğer tahta aksama saldırır. Döşeme tahtaların çökmesine sebep olacak kadar tahribatları ciddi ve önemlidir. Eski malzeme taze halindekinden daha yavaş tahrip edilmektedir. Ancak ağaç malzemenin eskiliği, tahta kurdunun zararını engelleyememekte, çok eski malzemeye de girebilmektedir. Odunların, bulaşmadan uzun süre sonra, iç kısımlarının boşaldığı ve yalnızca kabuk kısımlarının kaldığı görülür. Böceklerin meydana getirdiği deliklerin içleri toz halindeki talaşlarla dolar. Rutubetli ve kısmen çürümüş odunlar daha çok saldırıya uğrar.
Kütüphanelerde kitaplara da zarar verir. Kitap biti denmesinin sebebi budur.
Haşere Kontrolü
Haşere kontrolünde ilk adım önlemedir. Bu açıdan özellikle önemli olan, ahşabı kuru – %16 nem içeriğinin altında tutmaktır. Bina içindeki bağıl nem oranı %60’ın üzerindeyse istilaya neden olabilir ve ahşap nem içeriği %12’nin altı tahta kurdunun çoğalması için çok kurudur. Tahta kurdu normalde canlı ve taze ahşaplara gelmez, Hafif kurumuş diri haldeki kerestelere gelir. Tahta kurdu ağacın öz reçine kısımlarına girmez, sadece öz suyu olmayan ahşaplara girer. Mobilyalarda sıkça görülen bir olay tahta kurdu mobilyanın sadece bir alanında olabilir. Tahta kurdu İstilaları genellikle işlenmemiş kerestelerle inşa edilmiş eski ahşap evlerin bir sorunudur.
Basit aerosol böcek ilacı spreyleri, yalnızca kanattaki yetişkin kurdu öldürür, ancak hastalıklı kerestelerin içinde nispeten korunan oyuk açan larvaları öldürmez. Enfekte ahşabın dondurulması veya bir gün veya daha fazla 50 °C’ye ısıtılması, böceğin larvalarını öldürür.
Zararı en aza indirgemek için ağaç malzemede servi, ardıç, porsuk ve sedir gibi dayanıklı ağaç türleri kullanılmalıdır. Kullanılmış odun ya da kereste içerisinde tahta kurdu olduğu düşünülen odunlar asla kullanılmamalıdır. Tahta kurdu zararının fazla olduğu yerlerde oduna az yer vermeye çalışılmalıdır. Tahta kurdunun zararı az ya da lokal bazı yerlerde mevcutsa, bu kısımların değiştirilmesi ve çıkarılan böcekli parçaların yakılması gerekir.
Mobilya, inşaat, müze gibi zarar gören yerlerde en iyi mücadele yöntemi zarar gören kısımların koruyucu maddelerle muamele edilmiş yenisiyle değiştirilmesidir. Böceklerin çok olduğu yerlerde methyl bromid ile fümigasyon yapılmalıdır. Bu gibi fümigasyonlar lisanslı kişiler tarafından yapılmalıdır. Fümigasyon sonrası kalan böcekler için etkili insektisitler kullanılabilir.
Fümigasyonun (gazlama ya da dumanlama):
Her türlü biyolojik dönemlerdeki böcekleri ve diğer zararlı hastalık etmenlerini öldürmek amacıyla kapalı bir ortama belirli bir ısıda ve belirli bir miktarda gaz halinde kimyasal bir madde (=fümigant) vermek ve belirli bir süre gazı bu ortamda tutmak amacı ile yapılan işlemlerdir. Fümigasyon, her türlü bitkisel ve hayvansal kaynaklı ürünler ile diğer materyalleri zararlı etmenlerden arındırarak, bu etmenlerin tahribatını ve ürün kaybını önlemek suretiyle ürünün sağlıklı halde bulunması amacını gerçekleştirmektedir.
Fümigasyonda kullanılan fümigantın özelliğine bağlı olarak fümigasyon, vakumlu ve atmosferik fümigasyon yöntemi olmak üzere iki şekilde uygulanmaktadır. Normal hava basıncı altında uygulanan atmosferik fümigasyon, basit, ucuz, fazla iş gücü gerektirmeyen, değişik koşullar ve değişik ortamlarda uygulanabilen bir yöntemdir. Alüminyum fosfit etkili fümigantlar, ticari olarak katı formda tablet biçiminde ambalajlanmıştır. Bu fümigantlara kimyasal bileşimden dolayı “ Alüminyum fosfit veya magnezyum fosfit etkili fümigantlar” da denilmektedir. Fümigant, nemli hava ile temas ettikten yaklaşık bir saat sonra bulunduğu ortama yayılan hidrojen fosfür (PHз) gazı çıkarır. Bu gaz, karpit ve sarımsak kokusunda ve genzi yakan yanıcı bir gazdır. Ancak fümigantın bulunduğu ortama amonyak (NHз) ve karbondioksit (O2) gibi söndürücü gaz verilmesi hidrojen fosfürün yanıcı özelliğinin kontrol altına alınmasını sağlar. Fümigasyon işleminde Metil Bromit, Hidrojen Siyanür, Etilen Dibromide, Sülfür, Karbon Tetraklorit ve Dichlorvos (DDVP) gibi fümigantlar da kullanılmaktadır.
Tahta Kurdu İlaçlama:
Mevcut olan ve önerilebilir insektisitler sentetik pyrethroids, permethrin ve deltamethrin, pirimiphos methyl’dir. Permethrin %0.1’lik, deltamethrin %0.05’lik ve pirimiphos methyl %0.5’lik sulandırılmış aktif maddeli olarak önerilebilir. Sprey halinde uygulanan gazyağı, dizel, neft yağı iyi sonuç verir. Fakat bu uyguluma 5 yıl boyunca böcekli yüzeylere sürekli uygulanmalıdır. Döşemelerdeki böcekleri öldürmek için solunum zehirleri tercih edilir. Kullanılacak zehir insanlar için dayanılabilir nitelikte olmalıdır. Döşeme bir pülverizatör veya fırça ile iyi bir şekilde ilaçlanır. Bu amaç için Chlorpyrifos kullanılabilir. Bundan sonra döşemelerin üstü kaba kâğıtla, bulunmadığı zaman gazete kağıdıyla örtülür; yeniden pülverize edilir ve kısa bir süre bekledikten sonra pülverize işlemi tekrarlanır. Bu suretle kağıdın damlayacak şekilde ıslak bulunması ve döşemenin ilacı iyice emmesi sağlanır.
Döşeme kuruduktan sonra kâğıtlar kaldırılarak zemine böcek zararına elverişli olmayan maddeleri kapsayan cila sürülür. Gazlama maddesi olarak siyanür asidi de kullanılabilir. Bu asit çok iyi bir gazlama maddesidir. Siyanür asidinden başka paradiklorobenzol kristalleri de kullanılmaktadır. Kristaller oda sıcaklığında buharlaşarak odun içersine girmekte ve oradaki larvaları öldürmektedir. İnşatlarda kullanılan direklerin daha az zarara uğraması için fırınlarda yüksek sıcaklıklarda kurutulması gerekir. Ayrıca bozulmayı önleyici koruyucu maddeler kullanıldığında böceğin zararı aza indirilebilir.
Kaynakça
- Sabri ÜNAL, Ercan ÖZCAN ve Cihan CILBIRCIOĞLU (2008), Kastamonu’daki Tarihi Osmanlı Konağı’nda Tespit Edilen Zararlı Böceklere Karşı Fumigasyon Uygulaması, Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, yıl: 2008, cilt (sayı): 8(2), sayfa: 103-108
- Azize TOPER KAYGIN ve Erkan SADE (2004), Türkiye’de Bulunan Anobiidae (Tosvuran Böcekler) Familyasına Bağlı Türler ve Bunilardan Bazı Önemli Türlerin Tanıtımı, Zonguldak Karaelmas Üniversitesi, Orman Fakültesi Dergisi, yıl: 2004, cilt: 6, sayı: 6, sayfa: 142-152
- S. Ünal, E. Özcan & A. T. Kaygın (2009) Wood-destroying Coleopteran species in the historical buildings in Katamonu, in Turkey, African Journal of Biotechnology Vol. 8 (10), pp. 2349–2355, 18 May, 2009
- Prof. Dr. Alı Demirsoy (1992), Yaşamın Temel Kuralları (Entomoloji)
- Azize Toper-Kaygın, Yafes Yıldız, S. Murat Onat, Sibel yıldız, Ümit C. Yıldız, N. Kaan Özkazanç, Bülent Kaygın, Selma Çelikyay , An Important Wood Destroying Beetle: An Important Wood Destroying Beetle: Anobium punctatum (De Geer) (Coleoptera: Anobiidae) and (Coleoptera: Anobiidae) and Distribution of Western Blacksea Distribution of Western Blacksea Region Region, Financial support from Tubitak.
- Furniture Beetle
- 26 Mart 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Anobium punctatum
- 25 Mayıs 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Forest and Timber Insects in New Zealand No. 32, Based on G.P. Hosking (1978)
- 28 Haziran 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Amos Wilamowski, Ilana Kessler, Ira Rabin, Sabine Prozell, Shlomo Nevarro (2008), Biological control of Anobium Punctatun in infested books, using the parasitoid Lariophagus distinguendus, 9th International Conference on NDT of Art, Jerusalem Israel, 25-30 May 2008
- 21 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Pest Control
- 28 Nisan 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Wood borer infestations: detection and treatment